4 Haziran 2014 Çarşamba

6. Geleneksel İtalya Günleri

Roberto Baggio, Amerika 94 Dünya Kupası finalinde Gençlik Parkı kale arkasının gazına gelip penaltıyı Ulus Heykel meydanına göndermese, İtalya kupanın sahibi olacak ve bünyede ki gök mavisi hayranlığı hatta Juventus profili hiç oluşmayacaktı, diye düşündüm geçen gün. Evet, hiç işim yoktu oturdum bunu düşündüm.

94 Dünya Kupasını Brezilya ne kadar hak ettiyse Roberto Baggio 1 fazlasını hak etmiştir. Bunun lamı cimi olmaz, yapanın yanına kalmaz. O gün Baggio penaltıyı kaçırınca üzülmüştüm İtalyanlara ve o güzelim gök mavisi formalarına. İlk defa Dünya Kupası izliyordum ve belki de idrak ettiğim tek realite Dünya Kupasıydı. Salenkoyu falan hatırlıyorum, İsveç kalecisi vardı tesisatçı Nurettin dayı kılıklı adını hatırlayamadım iyi kaleciydi. Bulgarlar Almanları şapa oturtmuştu ki o günden beri sevmem Almanyayı ve Alman ırkını. İtalya-İspanya maçı çeyrek final olması lazım 2-1 bitmişti, Dino Baggio'nun 1654 metreden golü var. İtalya'nın gerçekten İtalya olduğu zamanlardı. Sonra 98 de zalım Zidane ve arkadaşları zor da olsa penaltılarda İtalya'yı geçip kupaya uzanmışlardı. 98 İtalya'nın hakkıydı diyeceğim de Zidane'a ayıp olacak, yoksa tereddüt etmem derim. 2002 de Güney Kore'nin tarihe geçen galibiyeti maalesef İtalyanlara karşı geldiği için tarihe tanıklık ettiğime lanet etmiştim. Bu liste uzar gider ama sonuç değişmez Dünya Kupasında küme düşme olsa biz yine İtalyanların yanındayız gardaş. Ama unutmadan en çok üzüldüğüm Casiraghi'li 96 Avrupa Şampiyonası kadrosudur, söyleyim de dursun kenarda. Almanya maçında kaçan penaltıyı hala hatırlıyorum. Lanet olası Köpke nasıl kurtarmıştı Zola'nın penaltısını?


İtalya ile 6. kez Dünya Kupasına gidiyoruz. 94, 98, 02, 06, 10 ve inşallah kupa ile sonuçlanacak 14' Brezilya yolculuğuna başlıyoruz. Balotelli'nin şu pozunun ESPN tarafından İtalya posteri olarak seçilmesi de cuk oturmuş. Çünkü kimse İtalya'yı favori göstermiyor ama İtalyanlar ne kadar güçlü olduklarının farkındalar, farkındayız icabında.

2012 Avrupa şampiyonası elemelerinde takımın başına gelen Prandelli, Lippi kadar umut ve güven veriyor. Avrupa şampiyonasında 3'lü savunma modeliyle farkını gösteren hatta De Rossi'yi savunmanın ortasında oynatarak finale kadar yürüyen Prandelli ve saçları dünya kupasında Brezilya, İspanya, Almanya 3'lüsünün hemen arkasında boş alanlara deplase olmak için bekliyor, bekliyoruz.

İtalya'nın tek sorunu her turnuvada gruplarda yaşadığı saçma sapan konsantrasyon eksiklikleri. Onun dışında 2. turdan itibaren her takıma karşı %51 şansı var. Mesela bu grupta da son maçın son dakikasına kadar gruptan çıkıp çıkamama durumunu yine yaşayacağız bundan kimsenin şüphesi yok. Yüksek ihtimalle de 2. olarak çıkarız diye düşünüyorum.

Prandelli'nin 2012 de 3-5-2 devrimi ile Avrupa şampiyonasını izleyen tüm dünyaya ders vermesi, 2014 DK öncesi favoriler içinde adı telaffuz edilmeyen Azzurilerin yabana atılmaması gerektiğini ortaya koyuyor. Ancak biryantinine yandığımının Prandellisi, finalde İspanyadan 4 tane yedikten sonra eleme maçlarında ağırlıklı olarak 4lü savunmayı tercih etti. Hatta kadroya çağrılan hücumculara bakınca da tek forvet arkası bol orta sahacılarla oynayacak gibi duruyor. Yine aklından ne cinlikler geçiyor hocanın bilinmez. 2012'de De Rossi den kusursuz savunma katkısı almıştı. Şimdi kimden nasıl bi' katkı almayı planlıyor bilemezsin yeğen..


Montolivo'nun soyu bozuk İrlandalı tarafından hunharca sakatlanmasından sonra Insigne-Cerci kanatlarını kullanan formasyona gidilebilir Yani direk 4-3-3 ve benzeri 4-5-1 tarzına dönebilir. Ama elindeki merkez oyuncularının daha kaliteli olduğunu düşünürsek ki bence öyle o yüzden kenarları savunma beklerine bırakıp merkez orta sahaların oyuna hükmeden yapısını tercih etmek daha mantıklı geliyor. Ayrıca bu saatten sonra da her maç böyle oynarım diyerek tek oyun anlayışında aynı oyun stiline sahip adamlarla ısrar etmek kendi kuyunu kazmaktan öteye gitmez, dünya kupası bu Kosta Rika, Jamaika fark etmez rakipler affetmez başkan. Kosta Rika karşısında yaşanabilecek en ufak bi' kaza Uruguay ve İngiltere maçlarında kan çıkartır. 

Gönlümden geçen İtalya kadrosu aynen yukarıdaki şekilde oluştu. Immobile ve Cerci konusunda kararsızım. Marchisio yerine Verratti de olabilir çok fark etmez. Aynı şekilde savunmada Barzagli değil de Bonucci de olabilir. Candreva çıkar, Cerci girer işte o zaman Pirlo araya oynar rakibi açar. İtalya'nın kaderini belli edecek isimler değişmez. Buffon, Pirlo ve De Rossi, Balotelli. Bu 4'lü gereğini yaparsa düz yolda pati çekmeden işimize bakarız. Kupa hedefine gitmek için ekstra 1-2 katkı gerekir, bu isimlerin de Insigne ve Immobile olmasını umuyorum.

Son söz, Forza İtalya! 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder